God in het midden #30 – MarathonIn deze dertigste aflevering wil ik het met jullie hebben over de marathon die we aan het lopen zijn. Het is een beeldspraak die vaak wordt gebruikt. Aan het begin van de crisis dachten we nog dat we ons gewone leven een paar weken moesten onderbreken vanwege het Coronavirus. Toen werd het een paar maanden. Inmiddels denken experts dat we misschien wel twee of drie jaar bezig zullen zijn om het virus onder controle te krijgen.En de beeldspraak is dan: we dachten dat we aan een sprint begonnen waren, maar we moeten ons realiseren dat we eigenlijk een marathon aan het lopen zijn. Dus spaar je krachten, bereid je erop voor dat het een zaak van de lange adem is.Nu staan er in de Bijbel een paar teksten over een lange hardloopwedstrijd. Maar één ervan vind ik wel heel erg mooi en toepasselijk in onze situatie. Het is een tekst uit Hebreeën 12, vers 1 en 2: “Nu wij door zo’n menigte geloofsgetuigen omringd zijn, moeten ook wij de last van de zonde, waarin we steeds weer verstrikt raken, van ons afwerpen en vastberaden de wedstrijd lopen die voor ons ligt. Laten we daarbij de blik gericht houden op Jezus, de grondlegger en voltooier van ons geloof”Het mooie van deze tekst vind ik, dat het duidelijk maakt hoe de generaties met elkaar verbonden zijn. Hoe mensen door de geschiedenis heen met elkaar verbonden zijn. Vele generaties mensen vóór ons hebben het geloof in God, in Jezus beleefd, en uitgeleefd.En elke generatie had z’n eigen uitdagingen. Generaties voor ons hebben te maken gehad met honger, oorlogen, de pest, vervolgingen. Als wij dan in deze Coronacrisis zitten en vechten tegen een onzichtbaar virus, moeten we niet denken dat ons iets vreemds overkomt.Laten wij in deze crisis standhouden, ons geloof vasthouden, liefde blijven geven, de vlam van de hoop brandend houden. Want dat hebben de mensen voor ons ook gedaan. Zij hebben geleefd met de hoop voor ogen: het beste moet nog komen.Deze wereld is geen volmaakte plaats, en dat moeten we er ook niet van verwachten. Misschien is het goed dat deze crisis er is, om ons wakker te schudden. Te lang hebben we gedacht dat rijkdom, welvaart en vooruitgang de gewone toestand was in deze wereld. Hier op aarde hadden we alles wat ons hartje begeert. Waar hadden we nog de hemel voor nodig? In de na-oorlogse verzorgingsstaat leek het wel de hemel op aarde.Uit die droom zijn we nu wel goed wakker geschud. Hier op aarde horen we uiteindelijk niet thuis, op deze gevallen en gebroken wereld. We zijn burgers van een ander koninkrijk – de stad van God, waar God ons vorstelijk onthaalt.Als we dus overgegaan zijn van een sprint naar een marathon, laten we dan het oog gericht houden op Jezus. Hij nodigt ons uit om inderdaad vurig te blijven hopen op de dag dat God alle dingen recht zet, en een einde maakt aan ziekte en dood. Laat de kracht van de hoop ons het uithoudingsvermogen geven om deze marathon te lopen.Dus blijf ik het zeggen: Blijf in verbinding met God, en met elkaar! Bedankt voor het kijken! P.S. Deze serie gaat heel even op pauze. En ik zal je zo nog even in een aparte live video vertellen waarom dat is. Over een minuut of 5. Je hoeft niet te kijken, mag natuurlijk wel. Een fijne dag verder!
Geplaatst door Westerkerk Kampen op Vrijdag 1 mei 2020
God in het midden #30 – Marathon