God in het midden #13 – Stilte (1)In deze dertiende aflevering wil ik het met jullie hebben over stilte. Dat doe ik omdat het de Stille Week is, de week van Goede Vrijdag, op weg naar Pasen. En daarom deze week iedere dag een aflevering over stilte. En vandaag wil ik het dan eerst eens hebben over stilte in je ziel. Een ziel, hebben we die dan nog? Je hoort er niet zoveel meer over in onze dagen, lijkt het wel. En dat Coronavirus tast ons lichaam aan. Daar zijn we alert op. De aandacht gaat uit naar een gezond lichaam: afweer, conditie, voeding.Maar er is ook een binnenkant van het bestaan, een binnenkant van jouw persoon. Dat is je ziel. Maar wat is dat nu precies?Als ik het heb over stilte en je ziel, dan moet je misschien al wel denken aan dat lied dat nu heel populair is, dat lied uit Opwekking ‘Stil, mijn ziel, wees stil.’ Lang voordat het een populair Opwekkingslied was, was het al een regel uit een Psalm van David.In Psalm 62 staat: “Zoek rust, mijn ziel, bij God alleen”, en in de oudere vertaling staat niet het woord ‘rust’, maar het woord ‘stil’: “Waarlijk mijn ziel, keer u stil tot God”. Dat alleen al vind ik bijzonder. Dat je je eigen ziel kunt aanspreken. Dat je je eigen ziel kunt toespreken. Je kunt dus een innerlijke dialoog met jezelf aangaan. Dat doet iedereen, denk ik, ieder mens. Dat is zo gewoon dat we het niet meer bijzonder vinden.En toch denk ik dat het heel bijzonder is. Want dat is typisch voor het mens-zijn. Het ‘ik’ en het ‘zelf’ vallen niet samen. Er zitten twee kanten in jezelf die steeds met elkaar in gesprek zijn. Het ik en het zelf. Zo heeft God ons als mensen gemaakt.En dat betekent ook dat we geen speelbal zijn van onze eigen emoties, van onze driften of van onze instincten. Ons ‘ik’ en ons ‘zelf’ vallen niet samen. En daarin zit ook de ruimte. De ruimte om met onszelf in gesprek te gaan. De ruimte om te kiezen hoe we met deze situatie omgaan.Nou ja, behalve dan als we in de stress schieten. Dan nemen meer basale functies het over. Je weet wel, als je in het vluchten – vechten of – bevriezen-schema zit. De neurowetenschap zegt: dan gaat je dierlijke systeem reageren. Dan heb je dus geen vrijheid meer als mens. Maar dat betekent ook dat we wél vrij zijn als we uit de stress blijven. Dan hebben we vrijheid om vanuit ons volle mens-zijn op deze crisis te reageren. Dan kunnen we met ons zelf in gesprek blijven. En onze ziel steeds weer aansporen om stil te worden, om rust te vinden in God.Het helpt dan ook om te kijken naar Jezus, juist in deze Stille Week. In het lijdensevangelie wordt duidelijk dat Jezus ook stil bleef, rustig bleef. Dat is niet de stilte van iemand die ‘bevriest’ in een stressvolle situatie. Maar het is de stilte van iemand die midden in de storm leeft vanuit zijn innerlijke stilte. Vanuit het vertrouwen op zijn hemelse Vader.Laten ook wij het oog gericht houden op Jezus. Wees stil, want Hij heeft voor ons geleden en is weer opgestaan. Wat kan óns dan nu nog schaden?Dus blijf ik het zeggen: Blijf in verbinding met God, en met elkaar! Bedankt voor het kijken, en tot morgen!
Geplaatst door Westerkerk Kampen op Maandag 6 april 2020
God in het midden #13 – Stilte (1)